روز سه شنبه ۱۸ بهمن سال ۱۴۰۱ موزه دانشگاه خوارزمی میزبان یکی از مفاخر دانشگاه تربیت معلم بود. دکتر شکوه نوابی‌نژاد از استادان برجسته رشته روانشناسی تربیتی که در سال ۱۳۳۹ از دانشگاه تهران دانش‌آموخته رشته زبان و ادبیات انگلیسی شد و پس از آن با بورسیه به دانشگاه آمریکایی بیروت رفت تا در آنجا رشته علوم تربیتی و مشاوره بخواند. پس از آن در دوران ریاست دکتر احمد هوشنگ‌شریفی در دانشسرای عالی استخدام شد و برای تحصیل در مقطع دکترا به دانشگاه نبراسکا در آمریکا رفت. در آمریکا به تحصیل در رشته روانشناسی مشاوره مشغول بود و تجربیات زیادی در این حوزه کسب نمود. دکتر نوابی‌نژاد از بنیانگذاران رشته روانشناسی مشاوره در دانشسرای عالی بوده و این گرایش را بسیار حائز اهمیت می‌داند. در دوران حضورش در دانشسرای عالی پیشنهاد کرد تا از پروفسور یانگ استاد دانشگاه بیروت که در رشته روانشناسی تربیتی نامدار بوده برای تدریس در دانشسرای عالی دعوت نمایند. دکتر نوابی‌نژاد سال‌های بسیاری در کنار تدریس به مشاوره پرداخته و از شخصیت‌های تأثیرگذار این رشته است. همچنین ایشان از چهره‌های ماندگار علمی ایران است.

من برای هویت تربیت معلم به این دانشگاه آمدم

این سلسله گفتگوها بخشی از تاریخ شفاهی دانشگاه خوارزمی است که در آغاز به همت دکتر بهادر باقری در روابط عمومی دانشگاه از سال ۹۶ صورت گرفته و در دو سال اخیر در موزه دانشگاه ادامه یافته است.

موزه دانشگاه خوارزمی در هفته گذشته میزبان دکتر عزیزالله تاجیک اسماعیلی از استادان رشته روانشناسی تربیتی بوده است. ایشان پس از گذراندن مقطع متوسطه در ورامین در دهه ۱۳۵۰ به دانشگاه تبریز و سپس به دانشگاه تهران وارد شدند. تحصیلات عالی خود را در رشته جامعه‌شناسی آغاز و سپس با تغییر رشته به آموختن روانشناسی روی آوردند. ایشان از دهه ۱۳۶۰ در آموزش و پرورش سمت‌های گوناگون اداری و آموزشی داشته و از سال ۱۳۶۶ به عنوان مدرس به دانشگاه تربیت معلم انتقال یافته اند. در این گفتگو به بازخوانی اتفاقات و روایت‌های دانشگاه تربیت معلم در دهه های ۷۰ و ۸۰ ش پرداخته شد. و از دلایل تغییر نام دانشگاه تا پیشینه اداری و آموزشی دانشگاه مورد بررسی قرار گرفت. همچنین درباره زمینه‌های رشد و نوآوری علوم انسانی در ایران و الگوهای مناسب تربیتی برای نسل جدید نظراتی رد و بدل گردید. از بطن سخنان ایشان می‌توان دریافت که وی از دوران کودکی به معلمی و علوم تربیتی و رفتاری علاقه‌مند بوده است و زمینه های این الفت را می توان از شیوه‌های پرورشی در خانواده و معلمانی چون شهید باهنر، شفیعی و ... که در دبیرستان داشته اند، دانست.
./files/site1۲۷/images/img_۷۲۰۸.jpg

اگر در تربیت نیروی انسانی دقت می‌کردیم می‌توانستیم خیلی جلوتر باشیم
 

دکتر مرتضی تهامی از بهمن ۱۳۶۲ به عنوان دانشجوی رشته تاریخ به دانشگاه تربیت معلم وارد شده و از همان تاریخ تا به امروز شاهد همه رخدادهای مهم فرهنگی و اجتماعی در این دانشگاه بوده است. وی سمت‌های فرهنگی-اجرایی متعددی داشته و از این جهت خاطرات ایشان در زمره بخشی از تاریخ دانشگاه تربیت معلم است. در ۲۲ آذر ماه ۱۴۰۱ فرصتی پیش آمد تا با ایشان گفتگو کنیم. ایشان شغل معلمی را شغل انبیا و رسالت پیامبران می‌داند و معتقد است که یکی از ضعف‌های امروز ما عدم توجه مناسب و درخور به تربیت معلم است. به عقیده ایشان دیدگاه اقتصادمحور در امر آموزش باعث ضعف نظام تربیتی شده است و معتقدند که معلمانی که از دانشگاه تربیت معلم دانش‌آموخته شده‌اند از لحاظ علمی و اخلاقی بر دیگر معلمان برتری دارند. دکتر تهامی که از استادان رشته تاریخ دانشگاه خوارزمی نیز هستند در این گفتگوی دوستانه اظهار داشتند که:

"در دوران ما ورود وی گزینش برای معلم شدن چند مرحله‌ای بود و این شیوه بسیار مطلوب بود. کلاس‌های درسی ما در دانشکده شهید کشوری و مدرسه عالی پارس در خیابان پاسداران برگزار می‌شد."

"در دوارن دانشجویی در خوابگاه‌های جمهوری، ولیعصر، پاسداران، خردمند و سهیل حضور داشتم ولی خوابگاه پاسداران به دلیل امکانات بسیار، از همه مطلوب‌تر بود."

"دانشگاه تربیت معلم یکی از دانشگاه‌های موثر در انقلاب فرهنگی بوده است."

"جهان‌بینی شهید مطهری رکن اصلی مطالعات ما در انجمن اسلامی بود."

استادان وی در سال‌های ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۷ شخصیت‌های نامداری همچون دکتر مریم میراحمدی، دکتر غلامرضا ورهرام، دکتر یعقوب آژند و دکتر احسان اشراقی(استاد مدعو تربیت معلم) بوده‌اند.