چگونه از یک ساختمان باستانی محافظت کنیم؟
| تاریخ ارسال: 1402/1/30 |
حفاظت از بناهای باستانی یک وظیفه ملی برای همه شهروندان است. ساختمان‌های تاریخی یادگار دوران گذشته و نیاکان ما هستند و حفاظت از آنها نشانه تعالی فرهنگِ شهروند یک جامعه فرهیخته است. ساختمان پروین اعتصامی در ۱۷ دی‌ماه سال ۱۳۱۴ گشایش یافته و معمار آن نیکلای مارکوف معمار نامدار روس است. در سال ۱۳۸۲ این ساختمان به ثبت آثار ملی ایران رسید و در حال حاضر ۸۷ سال از عمر این بنا میگذرد بنابراین نگهداری از این ساختمان تاریخی امروز وظیفه همه ماست.خواهشمندیم برای حفاظت از این بنا نکات زیر را رعایت فرمایید:
- نصب هرگونه بنر، تابلو، استند و هرنوع اطلاعیه بر روی بدنه ساختمان و دیوارها باعث زشتی بصری ساختمان می‌شود. خواهشمند است از نصب اینگونه اطلاعیه‌ها خودداری فرمایید.
- ورود اشیاء قابل حمل که وزن خالص آنها بیش از ۳۰۰ کیلوگرم باشد باعث افزایش بار زنده ساختمان شده و ورود آن به ساختمان ممنوع است.
- نصب میخ و اتصال اشیاء سنگین به دیوارها ممنوع است.
- بستن راههای تهویه مانند در، پنجره و مجرای هواکش به مدت طولانی باعث تجمیع رطوبت و نم‌کشیدن دیوارها می‌شود.
- ورود هرگونه وسایل الکتریکی یا گازسوز که احتمال آتش‌سوزی آنها زیاد است (مانند هیتر برقی، آبگرمکن بزرگ گازی و بخاری نفتی) به درون ساختمان تاریخی مطلقاً ممنوع است.
- نظافت در اتاق‌ها نباید با مصرف آب زیاد و مواد شوینده فرساینده (مانند وایتکس) انجام شود.
- اشیاء زائد، بی‌مصرف و نازیبا و بنرهای بزرگ تبلیغاتی و انواع استندها نباید در بالکن اتاق‌ها و راهروها قرارگیرد زیرا زیبایی نمای ساختمان و هویت بصری آنرا از بین می‌برد.
- ایجاد هرگونه زائده در دیوارهای ساختمان مانند ایجاد در یا پنجره جدید درون اتاق‌ها و یا سوراخ‌کردن دیوار به هر نوعی ممنوع است.
- رنگ‌آمیزی در و پنجره، دیوار و سقف باید با سایر اتاق‌ها همسان باشد.
- کانال‌های کولر، سیم‌کشی برق و لوله‌کشی آب یا گاز شهری نباید نمای ساختمان را مخدوش کند و حتماً باید به صورت توکار اجرا شود.
- تمامی برنامه‌های تعمیراتی از قبیل فنی و عمرانی باید زیر نظر کارشناس حفاظت انجام گردد.
- در مجاورت ساختمان تاریخی احداث هرگونه بنای بلندمرتبه ممنوع است؛ زیرا اصالت منظر بنای تاریخی را از بین می‌برد.
- در تعمیرات حتماً باید از همان مصالح قبلی با همان رنگ و ویژگی استفاده شود.
- هرگونه مداخله در بنا باید برگشت‌پذیر به حالت اولیه باشد.
- تعمیر و نوسازی بخش‌های آسیب‌دیده حتماً باید توسط استادکاران خبره و کارشناسان حفاظت انجام گیرد.
- حداقل یک کپسول آتشنشانی در هر طبقه ساختمان باید موجود و در دسترس باشد.
- سمپاشی برای دفع حشرات مخرب ساختمان (مانند موریانه، سوسک چوبخوار، مورچه و...) باید هرسال حداقل یک‌نوبت در تمام اتاق‌ها و راهروها به ویژه در مکان‌های تاریک و مرطوب و کم تردد انجام گردد.
- کاربری اتاق‌ها نباید به اداره‌های پرتردد یا بخش‌های صنعتی اختصاص یابد.
./files/site1۲۷/images/۰.jpg
دفعات مشاهده: 766 بار | دفعات چاپ: 61 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
دکتر پرویز اذکایی استاد برجسته ایرانشناسی درگذشت
| تاریخ ارسال: 1402/1/28 |
پرویز اذکایی در سال ۱۳۱۸ در شهر همدان دیده به جهان گشود. تحصیلات دبستان را در مدرسه آلیانس همدان گذراند و در دانشگاه تهران در رشته تاریخ به تحصیل پرداخت. مدتی سردبیر مجله وحید و مدتی نیز در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران مشغول به فعالیت فرهنگی بود. یکی از دستاوردهای درخشان زندگی او تحصیل در دانشگاه منچستر انگلیس در رشته تاریخ بود که در همین دوره رساله دکتری خود را با عنوان جغرافیای تاریخی همدان به انجام رسانید. در سال‌های پس از انقلاب اسلامی با دانشنامه جهان اسلام و دائره‌المعارف بزرگ اسلامی همکاری داشت و مداخلی را برای این دانشنامه‌ها نگارش نمود. او از سرآمدان پژوهش نوین در ایران بود و صدها مقاله در حوزه‌های گوناگون از او در زمینه کتابشناسی، فلسفه، انساب و نجوم و تاریخ به انتشار رسیده است. اذکایی در شناخت شهر زادگاه خود همدان بسیار کوشید و بسیاری از پژوهشگران این حوزه برای پژوهش‌های خود به وی مراجعه می‌کردند. تحقیقات شگرفی از استاد اذکایی درباره شناخت ابوریحان بیرونی و ذکریای رازی به جا مانده که نشانه اشراف او به تاریخ علم در ایران است. برخی از مقالات ایرانشناسی وی مانند بررسی رساله علمای اسلام از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا این رساله عقاید زرتشتیان را در دوران اسلامی بازگو می‌نماید.دکتر اذکایی در سال‌های پایانی عمر مجموعه کتابخانه شخصی خود را وقف نمود تا عموم مردم بتوانند از آن بهره ببرند. این استاد فرهیخته در تاریخ ۲۵ فروردین ماه سال ۱۴۰۲ پس از عمری کوشش در راه ایرانشناسی دیده از جهان فروبست. موزه دانشگاه خوارزمی درگذشت ایشان را به همه ایران‌دوستان و شیفتگان علم تسلیت عرض می‌نماید.
دفعات مشاهده: 865 بار | دفعات چاپ: 67 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
به یاد شهدای دانشجو
| تاریخ ارسال: 1402/1/26 |
محمدرضا سعادتی در یکم اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۸ خورشیدی در شهر آمل به‌دنیا آمد. نام پدرش عیسی بود و خانواده‌ای مذهبی و متدین داشت و همواره به انجام فرایض دینی اهتمام می‌ورزید. او پس از طی مقطع متوسطه در سال ۱۳۵۸ خورشیدی دقیقاً یکسال پس از انقلاب اسلامی به دانشگاه تربیت معلم وارد شد و در این دانشگاه در مقطع کاردانی رشته فیزیک به تحصیل پرداخت. او در همین سال‌ها ازدواج نمود و همزمان به تحصیل خود ادامه داد. در دوران اواسط جنگ به جبهه خوزستان اعزام گردید و در عملیات کربلای پنج در منطقه شلمچه شرکت نمود. سرانجام محمدرضا سعادتی در تاریخ ۲۲ فروردین ماه سال ۱۳۶۶ بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید.روانش شاد و یادش گرامی باد.
دفعات مشاهده: 829 بار | دفعات چاپ: 73 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
به یاد شهدای دانشجو
| تاریخ ارسال: 1402/1/21 |
محمد ابراهیم احمد پور ۴۱ سال پیش در چنین روزی در بیمارستانی در شهر هایدلبرگ آلمان به شهادت رسید. او در سال ۱۳۳۳ در شهر قم دیده به جهان گشود و در دو سالگی به همراه خانواده‌اش به محله محمودیه شمیران مهاجرت نمود. دوران ابتدایی را در دبستان ادب و دبستان صفا در شمیران گذراند و پس از آن به دبیرستان کانون ادب و پیمان رفت. در سال ۱۳۵۳ با دختر دایی خود ازدواج نمود و در سال ۱۳۵۶ برای تحصیل در رشته فیزیک به دانشگاه تربیت معلم وارد شد. در سال‌های آغازین انقلاب در مناطق غرب کشور به مبارزه با گروه‌های تجزیه‌طلب پرداخت. در سال‌های دفاع مقدس به جبهه خوزستان رفت و پس از مدتی شهردار ماهشهر شد. محمدابراهیم در همین دوران مسؤول ستاد پشتیبانی جنگ نیز بود. وی در یکی از مأموریت‌های خود در جاده دزفول به ماهشهر بر اثر تصادف به شدت زخمی و به قلبش آسیب وارد شد. در نهایت برای مداوا به تهران اعزام شد و پس از چند دوره جراحی برای عمل تکمیلی به شهر هایدلبرگ آلمان رفت تا در آن جا مورد معالجه قرار گیرد. سرانجام محمدابراهیم احمدپور در ۲۱ فروردین ماه سال ۱۳۶۱ خورشیدی در سن ۲۸ سالگی بر اثر عوارض تصادف حین مأموریت به شهادت رسید../files/site1۲۷/images/img۱۸۳.jpg
دفعات مشاهده: 865 بار | دفعات چاپ: 68 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
۲۰ فروردین ماه سالروز انتصاب عیسی صدیق به سمت ریاست دانشسرای عالی
| تاریخ ارسال: 1402/1/21 |
عیسی صدیق بی‌شک یکی از مؤثرترین چهره‌های آموزش عالی ایران است. او سال‌های بسیاری را صرف پژوهش در باب شیوه‌ها و الگوهای نوین آموزشی نمود. او به مدت یکسال در کشور امریکا مشغول تحقیق و گردآوری اطلاعات درباره سامانه آموزشی کشور امریکا بود و پس از بازگشت به ایران نتایج آن را به چاپ رساند. در سال‌های پایانی عمر وی به نگارش خاطرات خود از خدمت در دستگاه‌های دولتی نمود. صدیق در تاریخ ۲۰ فروردین ماه سال ۱۳۱۱ خورشیدی دقیقاً پس از بازگشت از مأموریت به سمت رئیس دانشسرای عالی ایران منصوب شد. در دوران آغاز کار او ساخت مجموعه باغ نگارستان سرعت گرفت. او پس از اتمام برنامه ساختمان باغ نگارستان اشعاری را که جنبه تربیتی داشت انتخاب نمود و دستور داد تا بر کاشی به خط نستعلیق نوشته شود تا دانشجویان با خواندن آن پند زندگی بگیرند. دوران ریاست او در سال ۱۳۱۹ خورشیدی به پایان رسید و جناب دکتر علی‌اکبر سیاسی جایگزین وی در این سمت گردید. یکی از تحولات اساسی در دوران ریاست ایشان در دانشسرا، تأسیس دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ بود. در آن سال‌ها دانشسرا و دانشگاه تهران نهادی یکپارچه بودند../files/site1۲۷/images/۲۵۲.jpg
دفعات مشاهده: 901 بار | دفعات چاپ: 67 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
۲۰ فروردین ماه سالروز درگذشت چهره ستوده تاریخ و ادب معاصر
| تاریخ ارسال: 1402/1/21 |
منوچهر ستوده در سال ۱۲۹۲ یک سال پیش از تاجگذاری احمدشاه قاجار در عودلاجان تهران به دنیا آمد. او اصالتاً اهل مازندران و همیشه عمرش در پی شناخت تاریخ و فرهنگ این دیار بود. ستوده در کالج آمریکایی البرز دیپلم گرفت و در سال ۱۳۱۳ همزمان با ریاست عیسی صدیق به دانشسرای عالی وارد شد. در دوران تحصیل درباره تاریخ و جغرافیای قلعه الموت پژوهش نمود. او در سال ۱۳۲۹ در دانشسرا زیر نظر بدیع‌الزمان فروزان‌فر پایان نامه دکتری خود را با عنوان «قلاع اسماعیلیه در رشته کوه البرز» به انجام رسانید. وی در زبان‌های باستانی از شاگردان روبن آبراهامیان بود. رشته تحصیلی دکتر ستوده زبان و ادبیات فارسی بود و در این حوزه به تصحیح برخی از متون کهن مانند «عجایب‌المخلوقات و غرایب‌الموجودات» اثر محمد بن محمود توسی پرداخت. وی از بنیان‌گذاران مجله فرهنگ ایران زمین نیز بود. اثر سترگ او «از آستارا تا استرآباد» است. سرانجام دکتر منوچهر ستوده پس از عمری تلاش ستودنی در سن ۱۰۳ سالگی در شهر سلمان‌شهر درگذشت و در امامزاده سید حسین همین شهر به خاک سپرده شد.نمونه شعر وی:
خون است دلم برای ایران
جان و تن من فدای ایران
بهتر ز هزارگونه آوای
در گوش دلم نوای ایران
خوشتر ز صفای باغ ایران
من را به نظر صفای ایران
همچون دم عیسی مسیحا
جان بخش بود هوای ایران
دفعات مشاهده: 864 بار | دفعات چاپ: 82 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر
۱۵ فروردین ماه سالروز درگذشت پروین اعتصامی
| تاریخ ارسال: 1402/1/15 |
پروین اعتصامی نامی آشنا برای همه ایران دوستان است. این بانو که همیشه مدافع حقوق محرومان جامعه بود در سال ۱۲۸۵ خورشیدی در شهر تبریز به دنیا آمده و در ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ خورشیدی در اوج جوانی بر اثر بیماری حصبه از دنیا رفت. در سال‌های ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۵ پروین اعتصامی برای مدتی کتابدار کتابخانه دانشسرای عالی بود. او خود را در آخرین شعرش اختر چرخ ادب نامید و زندگانی‌اش مانند شهاب زودگذر اما درخشان بود. پس از درگذشت در جوار آرامگاه حضرت معصومه (س) در شهر قم به خاک سپرده شد. دیوان شعر او هنوز میان مردم شهر دست به دست می‌چرخد و سخن و شعر او نقل محافل ادبی و مردمی است. بخش‌هایی از غزلیات وی در کتاب‌های درسی مقاطع ابتدایی و متوسطه به چاپ رسیده است. همه این‌ها حاکی از اثرگذاری کلام پروین در جان مخاطب است.روحش شاد و یادش همیشه جاودان
دفعات مشاهده: 1104 بار | دفعات چاپ: 84 بار | دفعات ارسال به دیگران: 0 بار |
0 نظر