احمد هوشنگ شریفی در سال ۱۳۰۴ در تهران از خانواده ای اهل کتابت و معرفت به دنیا آمد. پدرش زین العابدین شریفی قزوینی خوشنویس برجسته دوره قاجار معروف به صدرالکتّاب و ملک الخطاطین بود. و از شاگردان محمد رضا کلهر و عمادالکتاب بود. زینالعابدین شریفی مردی دیندار و در لباس روحانیت بود و چون پایبند به لباس خود بوده در سال ۱۳۲۰ شمسی بر اثر سختگیریهائی که در تهران در این زمینه میشد به خراسان مهاجرت و در آنجا خطاطی را حرفه خود ساخت و زندگی خود را از حقالکتابه مختصر که عایدش میشد میگذراند.
برادرش نیز ( جواد شریفی) از خوشنویسان معروف دوره پهلوی است که دیوانهای بسیاری چون رباعیات خیام و غزلیات شمس تبریزی و شاهنامه فردوسی به هنر دستانش کتابت شد. احمد هوشنگ شریفی در چنین خانوادهای چشم گشود. و پس از اتمام تحصیلات دبیرستان در تهران به اروپا رفت و در دانشگاه استراسبورگ فرانسه در رشته حقوق تحصیل نمود. سپس در همان دانشگاه در مقطع ارشد حقوق ادامه تحصیل داد و پس از آن مدرک دکترای اقتصاد خود را دریافت نمود. بعد از بازگشت به ایران در وزارت فرهنگ به استخدام درآمد و سالها معلم بود تا اینکه در دانشگاه تهران به عنوان استادیار به تدریس مشغول شد و در تاریخ ۲۶ بهمن سال ۱۳۴۶ از طرف وزیر آموزش عالی به ریاست دانشسرای عالی رسید. وی سمتهای گوناگونی داشت و در دورهای معاون وزیر آموزش و پرورش شد. دکتر احمد هوشنگ شریفی از شهریور ۱۳۵۲ تا اردیبهشت ۱۳۵۳ به عنوان رئیس دانشگاه ملی (شهید بهشتی) کار میکرد. وی کمتر از هشت ماه در این پست باقی ماند.
اندکی بعد در کابینه هویدا پس از خانم فرخ رو پارسا به وزارت آموزش و پرورش منصوب شد. از آبان ماه ۱۳۵۵ تا شهریور ماه ۱۳۵۶ نیز رئیس دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران بود. دکتر احمد هوشنگ شریفی در سال ۱۳۵۶ نماینده ایران در سازمان یونسکو گردید و پس از انقلاب اسلامی به پاریس نقل مکان نمود و برای همیشه در آنجا ماند.
از خصوصیات بارز ایشان در زمان تصدی ریاست دانشسرای عالی می توان به اخلاق نیکوی ایشان با دانشجویان و همکارانش اشاره کرد ( نقل از محمد استعلامی، شکوه نوابی نژاد، زنده یاد احمد صافی و ...). بهگونه ای که در جامعه دانشگاهی آن زمان به سیدخندان شهره بودند ( نقل از زنده یاد محمدرضا باطنی). از مهمترین دستاوردهای ایشان در ۶ سال ریاستاش بر دانشسرای عالی میتوان تشکیل هیات امنای دانشگاه به ریاست مجید رهنما -اولین وزیر آموزش عالی- اشاره کرد. همچنین ساخت باشگاه دانشگاه و ساختمان جغرافیا در پردیس تهران با پیگیری و تامین بودجه مورد نیاز از سازمانهای ذی ربط آن زمان در اسفند ۱۳۵۰ و در زمان ریاست ایشان آغاز شد. از دیگر اقدامات مهم وی در این دانشگاه میتوان به بازپسگیری زمینهای حصارک از مدرسه شهربانی برای تاسیس و توسعه سازمان دانشسرای عالی اشاره کرد که از مهمترین یادگارهای دکتر شریفی برای امروز دانشگاه است. یادش گرامی باد.
- موزه دانشگاه خواهشمند است چنانچه دوستان یا همکاران دکتر شریفی اطلاعات کاملتری از ایشان دارند در اختیار ما قرار دهند.