پرویز اذکایی در سال ۱۳۱۸ در شهر همدان دیده به جهان گشود. تحصیلات دبستان را در مدرسه آلیانس همدان گذراند و در دانشگاه تهران در رشته تاریخ به تحصیل پرداخت. مدتی سردبیر مجله وحید و مدتی نیز در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران مشغول به فعالیت فرهنگی بود. یکی از دستاوردهای درخشان زندگی او تحصیل در دانشگاه منچستر انگلیس در رشته تاریخ بود که در همین دوره رساله دکتری خود را با عنوان جغرافیای تاریخی همدان به انجام رسانید. در سالهای پس از انقلاب اسلامی با دانشنامه جهان اسلام و دائرهالمعارف بزرگ اسلامی همکاری داشت و مداخلی را برای این دانشنامهها نگارش نمود. او از سرآمدان پژوهش نوین در ایران بود و صدها مقاله در حوزههای گوناگون از او در زمینه کتابشناسی، فلسفه، انساب و نجوم و تاریخ به انتشار رسیده است. اذکایی در شناخت شهر زادگاه خود همدان بسیار کوشید و بسیاری از پژوهشگران این حوزه برای پژوهشهای خود به وی مراجعه میکردند. تحقیقات شگرفی از استاد اذکایی درباره شناخت ابوریحان بیرونی و ذکریای رازی به جا مانده که نشانه اشراف او به تاریخ علم در ایران است. برخی از مقالات ایرانشناسی وی مانند بررسی رساله علمای اسلام از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا این رساله عقاید زرتشتیان را در دوران اسلامی بازگو مینماید.
دکتر اذکایی در سالهای پایانی عمر مجموعه کتابخانه شخصی خود را وقف نمود تا عموم مردم بتوانند از آن بهره ببرند. این استاد فرهیخته در تاریخ ۲۵ فروردین ماه سال ۱۴۰۲ پس از عمری کوشش در راه ایرانشناسی دیده از جهان فروبست. موزه دانشگاه خوارزمی درگذشت ایشان را به همه ایراندوستان و شیفتگان علم تسلیت عرض مینماید.