دکتر عبدالکریم قریب در سال ۱۲۹۱ خورشیدی در تهران به‌دنیا آمد. پدر و مادر او از شخصیت‌های اداری و دیوانی دولت قاجار بودند. او پس از مدتی به گَرَکان از توابع آشتیان مهاجرت کرد و دروس ادبی و عربی و علوم مقدماتی در همان‌جا فرا گرفت. وی در سال ۱۳۱۴ گواهی دیپلم متوسطه خود را از دبیرستان علمیه تهران دریافت نمود. پس از تحصیل در رشته ریاضی تصمیم گرفت که وارد رشته علوم طبیعی شود و از آن به بعد به رشته زمین‌شناسی علاقه پیدا کرد. در آن دوران دانشسرای عالی و دانشکده علوم دانشگاه تهران به صورت مشترک دانشجو می‌پذیرفت. یکی از تألیفات برجسته ایشان بلورشناسی کانی‌های جزیره هرمز بوده است. پس از ۱۵ سال خدمت در دانشسرای عالی به دلیل تألیفات ایشان به درجه دکترا نائل آمدند و در سال ۱۳۳۳ دانشیار رشته زمین شناسی دانشسرای عالی شدند و همچنین در دهه ۱۳۴۰ در زمان ریاست دکتر علی اکبر بینا معاون دانشسرا و از هیأت امنای دانشگاه بوده‌اند. دکتر قریب در سال ۱۳۴۸ خورشیدی بنا بر درخواست خودشان با سمت استادی بازنشسته شدند. یکی از خدمات دکتر قریب در حوزه آموزش عالی ایران تأسیس دانشسرای عالی اراک در سال ۱۳۴۹ بوده است. ایشان در ۱۷ بهمن سال ۱۳۸۱ بر اثر کهولت سن از دنیا رفتند و شهر آشتیان مدفن همیشگی ایشان گشت. لازم به ذکر است خانواده این استاد فقید تعدادی از عکس‌ها، کتاب و دست‌نوشته‌های ایشان را به موزه دانشگاه هدیه داده‌اند.

یادشان گرامی

افراد حاضر در عکس از سمت چپ: محمد جواد مشکور، ؟ ، علی اکبر بینا (رییس وقت دانشسرای عالی)،  عبدالکریم قریب، ؟ ، محسن علوی‌نژاد

• خواهشمند است در صورت شناسایی نفر دوم از چپ و نفر دوم از راست در قسمت نظرات مارا یاری فرمایید.